Redactie
18 maart 2020, 09:47
Je geheugen is een erg belangrijk element bij digitale fotografie. Er zijn echter ontzettend veel mogelijkheden en opties om uit te kiezen. Daarbij: hoe groot en hoe snel moet zo’n kaart zijn? We leggen het je uit.
De meest bekende en ook meest voorkomende geheugensoort is de sd-kaart. SD staat voor ‘Secure Digital’. De SD-kaartjes die we tegenwoordig kunnen kopen zijn SDHC en SDXC-kaartjes. SDHC staat voor ‘Secure Digital High Capacity’ en kwamen in 2006 op de markt. Dit soort kaartjes is sneller dan de originele SD-kaartjes en kunnen ook een grotere opslagcapaciteit aan, met een maximum van 32GB. Zelfs die hoeveelheid data is tegenwoordig vaak te weinig en daarom is er inmiddels de SDXC-kaart met een opslaglimiet van 2 TB. Dit soort kaartjes zijn de juiste keuze als je een resolutie-rijke of snelle moderne dslr of systeemcamera gebruikt.
Opslagruimte
De opslagcapaciteit die je nodig hebt is afhankelijk van je camera en de aard van je fotografie. Heb je een resolutie-rijke camera die bijvoorbeeld foto’s met 45-megapixel aflevert, dan is een grote geheugenkaart geen overbodige luxe. Zeker niet als je vaak hele dagen fotografeert, met grote aantallen foto’s als gevolg. Ga dan voor een kaart van bijvoorbeeld 32 of 64 GB, dan heb je altijd genoeg geheugen bij je. Natuurlijk geldt in alle gevallen: beter te veel geheugen dan te weinig!
Snelheid
Ook de snelheid van de geheugenkaart is van groot belang, want een snelle camera heeft om die prestaties te halen ook een snelle geheugenkaart nodig. De snelheid van een (SDHC of SDXC) geheugenkaart is op een aantal manieren af te lezen. Zo is er de snelheidsklasse, de maximale schrijfsnelheid en de maximale leessnelheid.
Ben je wel van plan veel (grote) foto’s snel achter elkaar te gaan maken, dan is het van belang om goed te kijken naar de diverse specificaties van een geheugenkaartje. De schrijfsnelheid is in dat geval van het grootste belang. Die ‘Speed Class’ staat vermeld als een cijfer in een grote ‘C’. Tegenwoordig staat daar meestal 10 (C10), wat betekent dat de camera constant minimaal 10 mb/s weg kan schrijven. Maak je vaak foto’s met de ‘burst’ modus in raw en wil je dat dit zo snel en soepel mogelijk gaat; kies dan voor een kaartje met die ’10’ vermelding. Daarbij komt nog een andere vermelding, die van de UHS-snelheid. Op je kaartje vind je een grote ‘U’ met daarin een 1 of een 3. De waarde 1 staat voor 10 mb/s en de 3 staat voor 30 mb/s. Als je ook filmt, wellicht in 4K-resolutie, kijk dan ook naar de UHS-snelheid van je kaartje. Voor video is het belangrijk dat de kaart een stabiele datastroom kan garanderen. Bij 4K-video kies je het beste voor een kaartje met een UHS-snelheidsklasse U3.
De leessnelheid – die het grootst staat vermeld op je geheugenkaart – is minder van belang, maar zeker niet onbelangrijk. Een snellere kaart zorgt voor een snelle overdracht van je gegevens richting de computer.
XQD: ook een optie
Ook zijn er andere soorten opslagmedia beschikbaar. Zo is de XQD-kaart aan een opmars bezig. Zo zijn onder meer de Z-camera’s van Nikon afhankelijk van dit soort snelle kaartjes dat gezien kan worden als een opvolger van de Compact Flash-kaarten van jaren terug. Let op: je hebt er wel een speciaal slot voor nodig, dus een XQD-kaart gebruiken kan niet in elke camera.
