Redactie 
Om na te gaan hoe Maurice deze geweldige close-up van een springspin heeft gemaakt, zijn we bij hem langs gegaan. Maurice heeft ons uitgebreid uitgelegd hoe hij de foto heeft gemaakt en laat het daarmee ook aan jou zien. Van ons bezoek hebben we ook een video gemaakt, die kun je hieronder vinden. De video vatten we verder in dit artikel kort samen.
Meer leren? Download dan gratis onze expertcursus!
Insecten vinden voor supermacro
Het fotograferen van zo’n insect voor een supermacro foto kost behoorlijk wat tijd. Je kunt dan ook niet aan de slag met een levend insect, dat zal nooit lang genoeg stil blijven zitten voor op de foto. Voor een goede supermacro heb je dus een dood insect nodig, al vertelt Maurice dat het ook mogelijk is om levende insecten zo groot in beeld te krijgen. Daarvoor moet je wel vroeg in de ochtend op pad, als de insecten nog koud en nat zijn. Dode insecten zijn verder ook een stuk makkelijker, maar waar vind je die? Maurice gaat soms bijvoorbeeld in zijn tuin op zoek naar dode insecten, of koopt wat interessante, dode insecten via Catawiki. Let wel altijd even op dat je geen insecten koopt die op een onethische manier verkregen zijn.
Supermacro: een foto met vergroting
Springspinnen worden tussen de twee en zestien millimeter groot. Om zo’n klein insect zo groot in beeld te krijgen, moet je je onderwerp dus flink vergroten. Dat kan op verschillende manieren. Zo vertelt Maurice dat hij ooit begon met het fotograferen met zijn camera door een microscoop. Later schafte hij een lens aan geschikt voor macrofotografie. Maurice werkt met een Nikon D7000. Deze camera heeft een APS-C sensor. Het voordeel daarvan is dat hij hiermee nog wat meer vergroting kan krijgt.
Foto’s stacken voor een echte supermacro
Zo’n macrolens lens heeft een enorm kleine scherptediepte. Op één foto met een vergroting van ongeveer 5, zoals in dit geval, bevat dan erg weinig scherpe delen. Maurice schiet daarbij altijd met een diafragma tussen de f/2.8 en f/4. Dat doet hij omdat de maximale scherptediepte van zijn lens in dit bereik zit. Daarbij zou de spin, ook met een hoger diafragma, dus niet helemaal mooi scherp worden. Daarom moeten verschillende foto’s op elkaar worden gelegd, zodat de hele spin mooi scherp is. Maurice maakt daarom gemiddeld tussen de 80 en 150 foto’s om één foto te maken.
Om de scherpte van het beeld steeds wat te verleggen, heeft Maurice een macrorails die verbonden is aan een computer. Met deze rails kan hij zijn camera steeds enkele millimeters verplaatsen, waardoor steeds een ander deel van het onderwerp scherp wordt.
