Redactie 21 juli 2020, 06:38
De automatische scherpstelling zal in de meeste gevallen perfect zijn binnen de diverse facetten van de sportfotografie. De meest voor de hand liggende instelling is dan ook de continue autofocus, al dan niet met AF-tracking.
En toch zijn er ook situaties denkbaar waarbij je de autofocus beter achterwege kunt laten. Sommige onderwerp zijn simpelweg te snel om door de autofocus adequaat te kunnen worden gevolgd: de AF is in dat geval te langzaam. En vooral de AF-tracking kan nog weleens moeite hebben met zeer snel bewegende onderwerpen.
Voorbeeldcase
Stel: je staat langs de atletiekbaan bij de finale van de 100 meter horden. De winnaar wil je geheid in beeld hebben als deze over de laatste horde springt. Alleen weet je bij aanvang van de strijd natuurlijk nog niet wie de winnaar wordt. Je hebt één kans! En je wilt alle horden van de acht banen in beeld hebben.
In deze case kun je de eerder genoemde scherpstelmethoden eventueel gebruiken. Maar de compositie is in deze case ook belangrijk. Een handige methode in een geval als dit is handmatig scherpstellen. Waarop? Op een plek waarvan je weet dat de atleten daar gegarandeerd langskomen. De atleten zullen gegarandeerd springen over de horden. Neem je plek in langs de baan.
Nog voordat het startschot klinkt, bepaal je je compositie. Zet je camera op manuele focus via de schuif op je lens of via het snelmenu van je camera. Stel handmatig scherp op de plek waar de atleet langs zal komen, op één van de horden. Speel met je diafragma om een bepaalde scherptediepte te halen. Maak eventueel een testfoto als de wedstrijd nog niet begonnen is om te checken of je het straks het juiste gebied in de scherpte hebt. Stel je sluitertijd in.
Alles klaar? Draai niet meer aan je lens. Stel je camera in op de burstmodus om te fotograferen met meerdere beelden per seconde. Wacht nu tot het startschot klinkt, kijk naar de naderende lopers en begin met afdrukken als de lopers bijna je frame in lopen om de sprong over de horde te maken. De atleten zullen nu letterlijk je scherpte in lopen en springen. Het gevolg is een haarscherpe foto, waarbij je ook nog voldaan hebt aan je eerdere wensen van de compositie.
De atleten springen letterlijk de scherpte in.
De techniek op andere onderwerpen toepassen
Deze techniek is op tal van onderwerpen toepasbaar. Een verspringer die in de lucht vliegt boven de zandbak, een wielrenner die met 60 km/u over de meet sprint, of een zwemmer die het water raakt net nadat hij of zij het startblok heeft verlaten. De enige vereiste bij deze techniek is te weten waar je onderwerp terechtkomt. Je laat je onderwerp dus letterlijk de scherpte in komen.
Uiteraard is je sluitertijd ook bij deze techniek weer de bepalende factor of je onderwerp vervolgens ook daadwerkelijk scherp is door ‘bevriezing’ van de betreffende beweging. En ook nu weer geldt dat als een sluitertijd niet haalbaar is door te weinig licht, dat wederom de ISO misschien flink omhoog moet.
Als je weet waar je onderwerp langskomt, kun je daarop vooraf scherpstellen.
Napolean, Napolean.zoom.nl
Anticiperen
Je kunt vooraf prima inschatten waar de speerwerper gaat afzetten.
In bovenstaande voorbeeldfoto weet je al waar de speerwerper zijn afzet ongeveer zal maken. Dit hebben we in kleur gearceerd. Als je ergens in de ruimte vooraf handmatig scherpstelt en vervolgens voldoende scherptediepte neemt door je diafragma goed in te stellen, hoef je op het moment van de actie alleen nog maar de ontspanknop door te drukken om je foto te maken. Wanneer de sluitertijd voldoende is, is je foto in dat geval altijd scherp!
