Review: Tamron 18-200mm F3.5-6.3 Di II VC

17 november 2015, 09:36

Er zijn meer dan genoeg momenten dat je niet op zoek bent naar de hoogst mogelijke scherpte of de allermooiste bokeh voor je reflex. Dan wil je gewoon niet slepen met veel en zware objectieven. Op vakantie bijvoorbeeld. Zonder van lens te verwisselen zoom je met deze Tamron 18-200mm F3.5-6.3 Di II VC moeiteloos!

Bijna alle grote merken hebben een 18-200 mm superzoom voor hun aps-c reflexen. Maar die kosten twee tot drie keer zoveel als deze Tamron. En dat is misschien als je voor jouw budgetreflex een leuke superzoom erbij zoekt toch wat flink aan de prijs.
Superzooms hebben geen sterke troeven op het gebied van scherpte, vervorming of contrast. Daarvoor is het zoombereik van een stevige groothoek tot een flinke tele gewoon te groot, waardoor de ontwerpers flinke optische concessies moeten doen. Wat je er echter wel voor terug krijgt is veel gebruiksgemak.

Bouw

De Tamron is voor z’n enorme zoombereik met 400 gram een lichtgewicht te noemen. De vatting is grotendeels plastic met een kleine metalen ring. Een rubberen ring aan de onderkant van het objectief beschermt je body wel tegen regendruppels, het objectief zelf is niet stof- of spatwaterdicht. Het met de hand in- en uitzoomen gaat niet heel erg vloeiend, al zul je daar in de praktijk misschien niet zo heel veel last van hebben.

Scherpstelring

Wat meer kritiek hebben we op de scherpstelring. Voor je handmatig gaat scherpstellen zul je eerst de schakelaar van autofocus naar handmatig moeten omzetten. Andere objectieven ‘voelen’ dat je handmatig ingrijpt en schakelen de AF-motor automatisch uit. Dat doet deze Tamron niet. In de handmatige focusstand heb je maar een heel korte slag van 10 graden om van heel dichtbij naar oneindig te focussen. En dat is in het telebereik echt wat aan de krappe kant om, als je dat een keer wilt, nauwkeurig met de hand scherp te kunnen stellen. Het objectief heeft een ingebouwde optische beeldstabilisatie die ongeveer drie stoppen voordeel behaalt. De autofocus is redelijk qua snelheid en geluid.

Prestaties

Gezien de prijs van het objectief presteert het objectief redelijk. De tonvormige vertekening in de groothoekstand is flink. Vanaf 40 mm kantelt dit naar een kussenvormige vertekening. Maar dit neemt, in tegenstelling tot de groothoekstand, in het telegebied nergens vervelende proporties aan.
De scherpte is bij open diafragma in het centrum redelijk, maar bij de randen van je beeld bij sommige brandpuntsafstanden wollig te noemen. Als je echter diafragmeert naar F 11 presteert het objectief over de hele linie weer goed. Ook verdwijnt dan de chromatische aberratie waar het objectief bij volle opening toch wel last van heeft.

Deze Tamron is een slimme koop als je voor weinig geld bij goede lichtomstandigheden een groot zoombereik op je reflex wilt hebben. Liggen je eisen beduidend hoger, dan is even doorsparen een slimmere optie.