Natuurfotografie voor Dummies

19 januari 2017, 10:00

Onlangs werd ik uitgedaagd om zeven natuurfoto’s te maken in één week tijd. Ik worstelde met de vraag: Hoe maak je als niet-bioloog toch mooie natuurfoto’s?

Onlangs werd ik uitgedaagd om zeven natuurfoto’s te maken in één week tijd. Nu ben ik geen natuurfotograaf. Ik weet net een duif van een koolmees te onderscheiden. Toch nam ik de uitdaging aan en heb op Facebook onder de naam #challengenaturephotography zeven goede foto’s gepubliceerd.

Ik worstelde met twee vragen: Hoe maak je als niet-bioloog toch mooie natuurfoto’s en moet ik mijn Facebookvrienden vermoeien met technische aspecten van een foto? Dat laatste is voor jou als Zoomer wel interessant. Daarom bespreek ik in deze blog een aantal foto’s. Van deze challenge is een reportage gemaakt. Die vind je onder deze blog.

Mijn ‘jachtgebied’ is de Hoekpolder. Een natuurgebiedje tussen Rijswijk en Delft. De eerste foto is een groep vliegende ganzen. Ik wilde ze vliegend fotograferen. Daarbij moest het licht op de vogels mooi zijn. Ik moest dus de groep ganzen die neergestreken was in een weiland, benaderen met de zon in mijn rug. Heel voorzichtig heb ik de groep benaderd. Hoe dichterbij ik de groep vliegend kon fotograferen, hoe beter. Op mijn toestel heb ik 70-200 / 2,8 mm lens. Van te voren heb ik mijn toestel al ingesteld: F5; 1/1000; ISO 800. De VR (vibratie reductie) staat aan en ik heb de AF (scherpstelling) op C staan (continue).
Wanneer de zon achter de wolken schuil gaat, maak ik mij klein. Wanneer de zon weer achter de wolken tevoorschijn kwam, liep ik zo rustig mogelijk richting de groep. Aan het gekwaak hoor je dat de ganzen onrustiger worden. Plots vliegen ze op en dan is het zoveel mogelijk schieten.

De tweede foto is van een koolmeesje. In de tuin heb ik een korfje opgehangen met zaden erin. Onderin hebben halsbandparkieten vorig jaar het ijzerdraad kapot getrokken. De vogels pikken daar nu de zaden weg. Ideaal dat je als fotograaf weet waar je ‘model’ komt. Lastig is alleen dat vogels alleen komen wanneer er geen mensen in de buurt zijn. Ik heb dus mijn toestel op een statief gezet op zo’n 4 meter van de korf. Ik stelde mijn toestel in op F5.6; 1/125 (dat is best langzaam!!) ISO 800. De scherpstelling heb ik vast gezet op M (manual).
Toen ben ik naar binnen gegaan. Op mijn toestel heb ik een trigger gezet van Cactus (V5). In mijn hand heb ik ook een trigger. Hiermee kan ik op afstand de camera bedienen. En dan is het natuurlijk afwachten. Hang je korf een week van te voren op. De vogels weten dan de korf te vinden en is er vaak bezoek waardoor je veel kan fotograferen.

Deze foto heb ik heel snel genomen. Toen ik aankwam fietsen, liepen er net meerkoeten over het ijs. Razendsnel heb ik mijn toestel uit mijn tas gepakt. Er zat een 100 mm macrolens op. Ik heb de foto flink onderbelicht: F22; 1/800 en ISO 200. Dat is het aardige van natuurfotografie, soms doe je een dikke twee uur over een foto en de andere keer heb je een prachtige foto die je in minder dan een minuut maakt.

Neem nu deze laatste foto van het half bevroren plantje. Deze kreeg op Facebook de minste waardering terwijl voor deze foto heel wat kwam kijken. Het is een macro opname. Ik heb deze foto gemaakt bij -4 graden celcius, plat liggend op de grond. Met macro is het bijzonder moeilijk om je scherpstelpunt goed te krijgen. Daar heb ik wel een poosje over gedaan. Ook moest ik een plantje hebben dat mooi werd beschenen door de opkomende zon. Zodra de zon op zo’n plantje schijnt, smelten de ijskristallen. Je hebt dus niet uren de tijd.
Nog even de instellingen van de camera bij deze foto: F 4,5; 1/500; ISO 1250

Een beetje kennis van de natuur is best makkelijk voor het maken van natuurfoto’s. Als je dit weet te combineren met je kennis van fotografie, dan kom je tot heel mooie resultaten. Ik hoop je een beetje geholpen te hebben met deze blog.

In mijn volgende blog bespreek ik nog een foto uit deze serie. Het filmpje zie je hier